Przedszkole "Bajka"

Temat tygodnia: „Zima wokół nas”

Cele ogólne:

-        Całościowe wsparcie rozwoju dziecka,

-        Kształtowanie umiejętności językowej dzieci w trakcie odpowiadania na pytania dotyczące zimy,

-        Kształtowanie sprawności fizycznej,

-        Kształtowanie myślenia logicznego i percepcji wzrokowej.

 

Poniedziałek 10.01.2022r.

„Gwiazdki” – słuchanie opowiadania O. Masiuk

Cele szczegółowe:

- Kształtowanie uważnego słuchania tekstu,

- Rozwijanie wypowiedzi poprzez udzielanie odpowiedzi na pytania,

-  Rozwijanie percepcji słuchowej podczas dzielenia słów na sylaby.

 

Środki dydaktyczne: treść opowiadania, wata

Gwiazdki

Olga Masiuk

Elizka wpadła do sali w kurtce.

–     Szybko, szybko, zobaczcie.

Dzieci ją otoczyły.

–     Na co mamy patrzeć? – zapytał Kuba.

–     Tu, tu, widzisz? – Elizka wskazywała rękaw kurtki.

–     To jest ręka – powoli powiedział Szczypior, próbując zrozumieć intencje dziewczynki.

–     Ale gwiazdka, zobaczcie, jaka piękna.

Kuba nachylił się nad rękawem tak, że okularami dotknął materiału kurtki.

–     Niczego nie widzę.

I rzeczywiście, wydawało się, że na rękawie kurtki niczego nie ma.

Wtedy w sali pojawił się Tup, który ostatnio troszeczkę spóźniał się do przedszkola, bo mówił, że trudno się kica po śniegu. A żeby przez zaspę przetuptać, to nawet nie ma mowy.

–     Brrrr, jak zimno, nie wziąłem kurtki, bo ptaki latały dziś bez ubrań i myślałem, że jest cieplej – zaszczękał zębami i otrząsnął lekko ośnieżone futerko.

I nagle w powietrzu zawirowało mnóstwo śnieżnych gwiazdek.

–     Ojej – dzieci wyciągały ręce, próbując schwytać płatki, ale one szybko spadały na podłogę i zamieniały się w maleńkie mokre plamki.

I nagle zrobiło się jakoś smutno.

–     Moja gwiazdka miała takie szerokie ramiona – powiedział Szczypior i na dowód rozłożył szeroko ręce.

–     A moja wyglądała, jakby była otoczona gałązkami – pochwaliła się Zosia.

–     Moja była na kurtce, to wam chciałam pokazać.

–     Spróbujcie je narysować – powiedziała pani, która zawsze zjawiała się niepostrzeżenie. – Wtedy wam nie znikną, a potem wytniemy je z papieru.

I rzeczywiście, dzieci i zając rysowały i wycinały, a kiedy stos gwiazdek piętrzył się już na stole, pani wzięła je do ręki i podrzuciła wysoko. Wspaniale wirowały w powietrzu, potem zaczęły powoli opadać. Jedna osiadła Tupowi za uchem, a druga – na wyciągniętej dłoni Elizki. – Nie znikają – powiedział z radością Szczypior.

–     Teraz popracujemy nad kolorami, przecież nie muszą być zawsze białe! – wykrzyknął Kuba.

 

Drodzy Rodzice, przeczytajcie opowiadanie swoim dzieciom, a następnie zadajcie im pytania, dotyczące czytanego tekstu np. Co dzieci zobaczyły na kurtce?; Co stało się z gwiazdką?;
W co zmieniły się gwiazdki, które były na futerku Tupa?; Co zaproponowała dzieciom pani?

Możecie też im powiedzieć, że nie ma dwóch takich samych śnieżynek – każda jest inna

 

„Śniegowe kule” – ćwiczenia oddechowe usprawniające pracę narządów mowy. Usprawnianie pracy narządów artykulacyjnych poprzez wydłużenie wdechu i dostosowanie siły natężenia powietrza w trakcie dmuchania.

Dziecko dostaje watę do ręki. Na początku musi opisać jej cechy – kolor, wagę, czy jest miękka czy twarda, zapach. Następnie robi z niej kulę i zamienia się w wiatr – dmucha powolutku by za chwilę zamienić się w wichurę i jak najszybciej zdmuchnąć śnieżną kulę ze stołu. Możecie zrobić z dziećmi zawody, komu szybciej uda się zdmuchnąć watę

 

Zabawa ruchowa

Moja twarz – zabawa w oparciu o rymowankę Marii Barańskiej; ilustrowanie ruchem treści.

Tu mam brodę, tu policzki,

Tu mam nosek, a tu czoło.   - wskazywanie części ciała zgodnie z treścią utworu

Tu są oczy, a tu usta,

Które śmieją się wesoło! Cha, cha, cha! - wypowiadanie na jednym wydechu: cha cha cha

 

Dziękuję Wam za dzisiaj  widzimy się jutro

Pani Kasia